In gesprek met Karin Straatsma-Mennings (Helder)

Nieuw-Dijk. Karin Straatsma-Mennings gunt iedereen het warme bad van het dorp waar ze geboren en getogen is. Geen wonder dat het raadslid van Helder zo goedgemutst is. De aanstaande herontwikkeling van locatie de Meikever en de Meikamer, en de aankoop van grond ten zuiden van de Smallestraat door de gemeente gaan een boost geven aan de plaatselijke woningbehoefte in het plattelandsdorp.

“Jong en oud krijgt zo de kans om in Nieuw-Dijk te blijven wonen of terug te keren. Dat is geweldig voor de leefbaarheid,” straalt ze in haar huis aan de laan die vernoemd is naar de man die in de vorige eeuw zo belangrijk was voor de Nieuw-Dijkse gemeenschap: Meester De Ponti. Betrokkenheid en rechtvaardigheidsgevoel passen ook bij Karin Straatsma. “Als je ergens iets van vindt, dan moet je proberen daar zelf iets mee te doen. Niet je mond dichthouden of alleen maar vanaf de zijlijn roepen wat je allemaal niet goed vindt. In de politiek kun je je invloed laten gelden, het gaat om je eigen leefomgeving. Ik vind het geweldig om te doen.” 

Toch staat haar politieke carrière pas in de kinderschoenen. “Ik had Bas”, wijst ze naar haar zoon van achttien lentes, die net komt binnenlopen met de honden Tommie en Max op zijn arm. Man Harold maakt het gezinsplaatje compleet. “Bas deed altijd fanatiek aan motorcrossen. We gingen altijd met hem mee. Naar trainingen en in het weekend met een caravan naar wedstrijden. Ruim twee jaar geleden is hij na blessureleed gestopt. Toen dacht ik ‘ik ga echt dingen doen die ik zelf leuk vind.’

Ze volgde al gemeenteraadsvergaderingen vanwege de fusieperikelen in de branche van haar werkgever Vitens. Na drie gesprekken met Rob Mos, toen nog eenpitter, was Karin om. “Ik wilde bij een lokale partij. Rob’s ideeën spraken me aan. En niet alleen vanwege het zwembad. Rob is duidelijk en geeft burgerparticipatie een gezicht. Of je het er nu mee eens bent of niet, iedere inwoner moet een antwoord krijgen op een vraag. Dat kan beter.” Eén jaar was ze vervolgens fractievolger en sinds vorig jaar zit ze in de raad. Nadat Rob wethouder werd, is ze fractievoorzitter. Het klaterende succes van Helder tijdens de verkiezingen verraste ook Karin. “We hoopten op drie zetels, het werden er vijf.” Met een plek in het college is het wel anders werken dan als oppositiepartij erkent ze. “Al sluiten wij als coalitiepartij niet bij voorbaat de oppositie uit. We moeten het samen doen”. 

Vijftien tot twintig uur per week is ze bezig met raadswerk. Daarnaast werkt ze twintig uur als senior medewerker klantenservice bij Vitens en runt ze samen met haar man autorijschool Straatsma. “Hij is instructeur, ik doe de administratie.”

Wie haar bezig ziet, vermoedt niet dat Karin zeven jaar geleden ernstig ziek werd. Wonderwel herstelde ze, al bleef ze tot vorig jaar onder controle. “Ik vertrouw weer op mijn lichaam, dat me toch een poosje in de steek heeft gelaten. Bij elke controle dacht ik ‘het zal wel goed gaan’. Gewoon doorgaan, de schouders eronder, zo zit ik in elkaar. Maar eerlijk gezegd was de tijd tussen een scan en een uitslag telkens weer verschrikkelijk spannend.” 

Ze koestert haar gezin, werk én haar roots. Ook al was ze het enige kind van Annie en Henk Mennings, aan gezelligheid ontbrak het thuis nooit. Bij het jeugdwerk voor een kwartje knutselen en op kamp, voetbal kijken samen met haar vader op de velden van Sprinkhanen. Karin teert nu nog op deze dierbare herinneringen.