In gesprek met wethouder Jeanette Derksen

Jeanette Derksen (61) geniet van het wethouderschap.

Ze zag het niet aankomen. Maar toen Jeanette Derksen (61) uit Stokkum twee jaar geleden werd gevraagd om voor Lokaal Belang Montferland wethouder te worden, zei ze spontaan ja. “Ik had totaal geen politieke ervaring en was nog nooit in de raadszaal geweest. Ik had niet verwacht dat ik het zó leuk zou vinden.”

Jeanette Derksen is geboren in ’s-Heerenberg en woont inmiddels alweer jaren in Stokkum. Ze nam zich ooit voor om op haar 55e te stoppen met werken. Het liep anders. Na een carrière als algemeen directeur van Koninklijke Wohrmann begon ze in 2016, samen met haar echtgenoot Jos, JD Drukwerkbemiddeling. Het bedrijf werd in 2022 verkocht. “Op dat moment werd ik gevraagd om wethouder te worden. Ik was net lid geworden van Lokaal Belang Montferland met het idee om de gemeenteraad in te gaan. Ik heb ja gezegd. Ik kan niet stilzitten.”

Even wennen

En zo schoof haar pensioendatum op. Jeanette geeft toe dat ze in het begin moest wennen op het wethouderspluche. “Het is totaal anders dan het bedrijfsleven. Een voorbeeld? Hier worden de afspraken vóór mij gepland. Dat was ik echt niet gewend. En hier sta je 24 uur per dag aan. Ik heb respect voor de inzet van de ambtenaren. Ik had overigens geen moeite om me aan te passen. Overal waar ik neer word gezet, maak ik er wel iets van.” 

Jeanette Derksen is een gedreven wethouder die soms best vasthoudend kan zijn.  De ontspanning vindt ze thuis. “Samen met mijn echtgenoot Jos en onze hond Billy wonen we in een prachtige omgeving. Ik hoef niet zo nodig op vakantie. Ik heb alles wel gezien. Toen ik ondernemer was, reisde ik de wereld over. Tegenwoordig word ik al vrolijk van een rondje fietsen en een kop koffie thuis. Als ik vakantie heb, log ik ’s avonds altijd even in. Omdat ik me betrokken voel met het werk. Ik heb de kunst van het loslaten nooit geleerd. Ik houd van werken.”

Breien

Jeanette Derksen heeft zich nooit gestort in het verenigingsleven en voor een goede film blijft ze ook niet thuis. “Toch heb ik wel hobby’s hoor. Thuis pruts ik een beetje in en om het huis en lees ik veel. Vanuit mijn werk in de boekenwereld staan de boekenkasten vol. Daarnaast heb ik van mijn moeder leren breien. Dat doe ik nog steeds.”

Ze loopt weg en komt met gebreide babysokjes terug. “Mensen zullen wel lachen als ze dit lezen, maar wanneer er iemand uit mijn team zwanger is, krijgen ze van mij gebreide kindersokjes. Tijdens het breien kan ik de knop omzetten. Dan denk ik nergens aan.”

Waar Jeanette ook van geniet, is sport. “Ik heb voetbalwedstrijden door heel Europa bezocht, maar ook de Olympische Spelen. Deze sportzomer is me op het lijf geschreven. Daarnaast heb ik met Jos jarenlang stijldansen gedaan op een hoog niveau. Wij hebben niet veel nodig om gelukkig te zijn. Ik heb een goed sociaal leven, leuke vrienden en een man die altijd achter me heeft gestaan. Dankzij hem heb ik dit allemaal kunnen doen. Wat de toekomst gaat brengen? Ach, het komt zoals het komt. Dingen overkomen je. Stilzitten kan ik niet. Ik doe de dingen die ik leuk vind en die mij energie geven. Daarbij zorg ik graag voor een ander. Als we met z’n allen een beetje gezond kunnen blijven, ben ik al blij.”

Foto door Robin Sommers