In gesprek met raadslid Jenneke Laurense-Weidema (Lijst Groot Montferland)

"Succes is krijgen wat je verlangt, geluk is willen wat je hebt". Deze quote van de schrijver W.P Kinsella zou zomaar op een tegeltje aan de wand bij Jenneke Laurense (57) kunnen staan. Want geluk zit 'm voor het raadslid van Lijst Groot Montferland niet in het najagen van succes of een peperdure vakantie. “Ik word gelukkig rondom huis.”

De geur van pas gemaaid gras. Haar man Dick die de rozen snoeit. Kleinkinderen die in de zandbak spelen. Het zijn deze momenten die Jenneke het meeste koestert. Thuis, in de 1000 m2 grote tuin en met familie in de buurt is ze het meest happy. Al staat een andere plek in Didam met stip op twee: De Nevelhorst. “Daar liggen zoveel mooie herinneringen. Ik heb er vroeger veel gezwommen met de kinderen. Ik maak regelmatig een rondje Greffelkamp op de fiets, vroeger met mijn kinderen, tegenwoordig met een kleinkind. Dan ervaar je weer hoe prachtig het is en hoe het was. Dat is mijn voornaamste missie als raadslid: dat er weer gezwommen en gerecreëerd kan worden, net zoals vroeger.”

Voor een geboren Groninger, die opgroeide in Soest, praat ze met opvallend veel genegenheid over het dorp waar ze in 1989 dankzij de liefde terecht kwam. “Als ik na een dagje Amsterdam over de A12 naar huis rij, en ik ben voorbij Ede, dan denk ik ‘Oh ik ben er weer.’”

Samen met Dick heeft ze vier kinderen: Mike en Nieke uit een eerder huwelijk van Dick, en Casper en Annemiek en een aantal  (bonus)kleinkinderen. “De jongste werd vorige maand geboren op de tachtigste verjaardag van mijn moeder”, glundert Jenneke nog na. Ondanks haar werk en het raadslidmaatschap, houdt ze elke vrijdagmiddag de agenda vrij om op te passen op één van de kleindochters. “En tot voor kort pasten we op donderdagmiddag op onze kleinzoon. Maar dat werd te krap, omdat er ’s avonds altijd wel een vergadering is. Dat gaat waarschijnlijk nu de zaterdag worden.” De zorgzaamheid voor de familie zit in haar DNA. “Als het goed gaat met je kinderen en kleinkinderen gaat het ook goed met jezelf.” Haar maatschappelijk betrokken inborst bedde ze altijd in rondom haar gezin. “In elke leeftijdsfase heb ik wel wat anders gedaan. Vrijwilligerswerk deed ik vaak met mijn hoofd. Tijdens m’n laatste zwangerschap kampte ik met bekkeninstabiliteit. Daarnaast heb ik scoliose. Mijn rug is mijn zwakke punt, vandaar”.

Toen de kinderen kleiner waren zat ze in de medezeggenschapsraad van de basisschool, daarna in de ouderraad van hun middelbare school. “ En ik collecteerde voor het National Fonds Kinderhulp en de Nierstichting en ga zo maar door.” Van 2010 tot 2014 was ze commissielid voor Burgerbelangen, een lokale partij die is opgegaan in Lijst Groot Montferland. “Daar ben ik toen mee gestopt, omdat de kinderen eindexamen deden. Ik ben ook wel een controlfreak. Dan zat ik bij een vergadering en vroeg ik me af ‘gaat het thuis wel goed?’ In 2021 werd ik weer gepolst en had ik wat meer ruimte in mijn hoofd. Samen zaken voor elkaar krijgen in je omgeving, daar krijg ik energie van.” 

Het raadslidmaatschap kost haar, tijdens drukke perioden zo’n twintig uur in de week. “Daarnaast werk ik 12 uur als boekhouder bij kapsalon Scheerder. Een hele fijne werkgever, die me alle ruimte geeft om de tijd zelf in te delen.”

Tel daarbij op de familytime en er blijft niet zo heel veel tijd voor hobby’s over. “Ik las altijd graag, maar aan de  middelbare school met al die verplichte kost heb ik een leestrauma overgehouden.” Lachend: “In de zomer na m’n middelbare school heb ik daarom alleen maar de Bouquetreeks gelezen. Dat is inmiddels wel veranderd, hoor.” Tijdens vakanties gaat er altijd een stapel boeken mee.