In gesprek met raadslid John van Schriek (VVD)
De dingen nemen zoals ze komen en daar dan mee weten te dealen. Het is de rode draad in het leven van John van Schriek (55).
Als boerenzoon leek John van Schriek voorbestemd het bedrijf van zijn ouders over te nemen. Hij ging naar de middelbare agrarische school, maar sloeg op 17-jarige leeftijd een andere weg in. “Mijn ouders hadden in Beek een bedrijf met melkvee en varkens”, vertelt hij. “Door nieuwe regelgeving werd duidelijk dat ze fors moesten uitbreiden om twee inkomens uit het bedrijf te halen. Dat zat er niet in.”
Jammer? “Nee hoor, ik ben wat anders gaan doen en heb daar geen seconde spijt van gehad. Ik ben bij een varkensonderzoeksbedrijf in Sterksel gaan werken, waar ik mijn liefde voor onderzoek ontdekte. Mijn doel was: voor mijn 35ste een eigen bedrijf hebben.”
En inderdaad op 34-jarige leeftijd begon hij met Jovas, een internationaal bedrijf gevestigd in ’s-Heerenberg en gespecialiseerd in het ontwikkelen van stalsystemen en andere producten voor varkensstallen. Het aantal monteurs bij het bedrijf groeide of kromp mee met de markt.
Zo’n 2,5 jaar geleden dwong zijn gezondheid hem keuzes te maken. “Ik heb een epileptische aanval gehad. Gelukkig is het bij één aanval gebleven. Ik weet dat stress slecht is en een goede nachtrust noodzakelijk. Ik zoek de stress niet meer op. We zijn met de montageafdeling gestopt en hebben alleen nog handel. We zijn met z’n drieën: mijn vrouw Vera doet de boekhouding. En Emma die hier werkt, begeleidt onderzoek.”
Gezin
Hij leerde Vera op jonge leeftijd kennen, vertelt hij. “Ze was 16, ik 18. We hebben elkaar met carnaval in Beek ontmoet.” Het stel woonde eerst in Beek om later te verhuizen naar Stokkum. “We hebben een mooi huis en in de tuin een vijver. Daar houd ik van.” Tussen de middag gaat hij van zijn werk naar huis, om samen met Vera te lunchen. Geregeld zitten hun dochters Lotte (17) en Laura (21) ook aan tafel.
Zijn dochters gaan niet in zijn bedrijf werken. Is het een probleem dat hij geen opvolger heeft? “Dat heeft zo z’n voordeel”, zegt hij. “Als ik besluit iets binnen mijn bedrijf niet te doen, dan heeft daar niemand last van.”
John van Schriek is een betrokken inwoner van Stokkum. Trots is hij op zijn rol bij de viering van Koningsdag. “Toen enige jaren geleden het Oranjecomité stopte, stopten ook de activiteiten zoals de Koningsspelen en de Zeepkistenrace. Iemand vroeg me of ik wilde meehelpen die feesten nieuw leven in te blazen. Dat is gelukt. De Zeepkistenrace is weer terug. Daarmee weten we Stokkumse jongeren aan het dorp te binden.”
Sinds zes jaar is Van Schriek ook politiek actief. Hoe is dat begonnen? “Ik was enige tijd daarvoor in de medezeggenschapsraad van onze dorpsschool gekomen. Onze inzet was sluiting van de school te voorkomen, iets wat helaas niet is gelukt. In mijn rol kwam ik in contact met de plaatselijke politiek. Gerrit van Lent van Lokaal Belang Montferland vroeg me bij zijn partij. Ik werd er uiteindelijk fractievoorzitter en bleef dat tot net na de verkiezingen in 2022. Ik was het toen niet eens met de afspraken rond het wethouderschap en heb de overstap gemaakt naar de VVD.” En ook daar heeft hij geen spijt van. “Ik zit er heerlijk op mijn plek.”
